Şair Dr. Salim ÇELEBİ

Yaşamın ve doğanın güzelliğini, savaşın acımasızlığını ve ölümü anlatıyor Nâzım.

Bütün savaşların temel nedeni sömürüdür: Irkların, renklerin, inançların ve sınıfların sömürüsü. Cengiz Han'da da Napolyon'da da Hitler'de de neden değişmez. Soyut duygular çalınır algılarla; milyonlarca hayat son bulur meydanlarda.

Eskiden kılıç - kalkan ve tüfekle er meydanlarında yapılırdı savaşlar: Göğüs göğüse. Günümüzde kitle imha silahları var: Fazla askere gereksinme duymadan, verilen koordinatlarla ve basılan düğmeyle istenilen alandaki yaşama son verilebiliyor.

Nâzım, "savaşa hayır" diyemeyen bizler için; savaşta ölenlerin ardından, salkım söğütleri ağlatıyor. Sudaki güzelliklerini görüp de dallarını yıkayan salkım söğütleri!..

SALKIMSÖĞÜT

Akıyordu su
gösterip aynasında söğüt ağaçlarını.
Salkımsöğütler yıkıyordu suda saçlarını!
Yanan yalın kılıçları çarparak söğütlere
koşuyordu kızıl atlılar güneşin battığı yere!
Birden
bire kuş gibi
               vurulmuş gibi
                            kanadından
yaralı bir atlı yuvarlandı atından!
Bağırmadı,
gidenleri geri çağırmadı,
baktı yalnız dolu gözlerle
                 uzaklaşan atlıların parıldayan nallarına!

Ah ne yazık!
           Ne yazık ki ona
dörtnal giden atların köpüklü boynuna bir daha yatmayacak,
beyaz orduların ardında kılıç oynatmayacak!
  
Nal sesleri sönüyor perde perde,
atlılar kayboluyor güneşin battığı yerde!
  
Atlılar atlılar kızıl atlılar,
atları rüzgâr kanatlılar!
Atları rüzgâr kanat...
Atları rüzgâr...
Atları...
At...

Rüzgâr kanatlı atlılar gibi geçti hayat!

Akar suyun sesi dindi.
Gölgeler gölgelendi
                    renkler silindi.
Siyah örtüler indi
                   mavi gözlerine,
sarktı salkımsöğütler
                       sarı saçlarının
                                       üzerine!

Ağlama salkımsöğüt,
                            ağlama,
Kara suyun aynasında el bağlama!
                                         el bağlama!
                                                    ağlama!