Bir spor olayı, bir tartışma, zorlu bir çalışma, bir çeşit gevezelik, Norman Rockwell'in işlemiş olduğu, resimlerine yansıtmış olduğu kimi konular, ancak uyum yıllarında ABD'li polis memurlarının himayesinde okula giden bir kız çocuğunu konu edinen “Hepimizin Yaşadığı Sorun” adlı çalışması, belki de en dikkate değer olanı.
Üretken ve yetenekli bir illüstratör olan Norman Rockwell, 20. yüzyılın ortalarında Amerika'nın en popüler sanatçısıymış ve haftalık The Saturday Evening Post dergisi için üç yüzün üzerinde kapak resmi çizmiş.
Tarzı abartılı bir gerçekçilik olan Rockwell’in resimleri, gerçek gibi görünen insanlar, sadece bir miktar karikatür içeriyor. Rockwell zamanla, Saturday Evening Post'un okuyucu kitlesinin ilgisini çeken hikayeler ve karakterler konusunda uzmanlaşmış: Beyaz, Orta Sınıf Amerika, Yaramaz Çocuklar, Vızıltılar ve At Kuyruklular, Yakışıklı Kocalar ve Pembe Yanaklı Eşler, Nazik ve Kibar Büyükler, Sevimli Köpekler ve daha niceleri, kimi zaman belirli bir anın hemen öncesinde, kimi zaman da hemen sonrasında yakalanmışlar Rockwell’in fırçasına.
Resime konu olan Ruby Bridges, 1954 yılında doğmuş; aynı yıl yüksek mahkeme, aldığı bir kararla, o yıllarda okullarda yapılan ayrımcılığın anayasaya aykırı olduğunu ilan etmiş. Ancak, Ruby Bridges anaokuluna başladığı yıllarda, birçok okul yüksek mahkemenin aldığı karara uymamış. Ruby'nin ebeveynleri, New Orleans'taki okullarda yapılan ayrımcılığa karşı çıkmışlar, fakat bunun bedelini çok ağır ödemişler: Babası işini kaybetmiş, çiftçilikle uğraşan büyükannesi ile büyükbabası topraklarından ayrılmak zorunda kalmış.
Evli ve dört çocuk annesi olan bayan Bridges Hall, New Orleans'ta, demokratik değerleri; hoşgörüyü, saygıyı ve tüm farklılıkların uyum içinde yaşamalarını teşvik etmek amacıyla, “Ruby Bridges Vakfı”nı kurmuş. Barack Obama, okullarda ayrımcılığa karşı başlatılan mücadelenin 50. yıldönümünde, Norman Rockwell Müzesi’ni Ruby Bridges Hall ile birlikte gezmiş ve o tablonun önüne geldiklerinde: "Eğer siz olmasaydınız, ben bugün başkanlık koltuğunda oturmayabilirdim!” demiş.
Ruby'nin okula yürüyüşü, Amerika’daki iç savaşa kadar uzanan bir tarihin parçası olmuş. Abraham Lincoln'ün özgürlük bildirgesine ve ABD anayasasında köleliği kaldıran bir değişikliğin kabul edilmesine rağmen, Afrika kökenli Amerikalılar hiçbir zaman tam anlamıyla özgür olamamışlar. 1800'lerin sonlarına gelindiğinde ise, güney eyaletlerde yürürlükte olan "Jim Crow Yasaları", siyah tenlilerin kütüphaneler, okullar, toplu taşıma araçları ve yüzme havuzları gibi herkese açık sosyal tesisleri beyaz tenlilerle paylaşmalarını engellemiş..
Bilgi: Bu sütuna aktarılan bilgiler, "The Saturday Evening Post" adlı haftalık bir derginin Internet sayfasından edinilmişlerdir!
kosektas.net, Köşektaş Köyü Bilgisunum Sayfası
Şiirlerle Şenlendik - 10. Bölüm
ŞİİRLERLE ŞENLENDİK - 10. BÖLÜM "Şiirlerle Şenlendik" adlı yazı dizimizin 10. bölümünü siz ziyaretçilerimize sunmanın kıvancını yaşıyoruz! kosektas.netŞair Dr. Salim ÇELEBİ 09 Ocak 2015, Cuma Şiirlerle Şenlendik, 10 - Topun Namlısında İstanbul Eğitim Enstitüsünden Hocam (Derslerime girmedi) Orhan Şaik Gökyay; Türkçe ders kitaplarımızda, “Bu Vatan Kimin?” diye sorar ve 6 kıtalık şiiriyle, kendi sorusuna kendi duygu ve düşünceleriyle cevap verirdi. (Şiirin son kıtası alınmıştır)
Orhan Şaik, 1944 yılında konservatuarda müdür iken, okul arkadaşı Turancı Nihal Atsız’ı lojmanında misafir ettiği için görevden alınıp tutuklanan ve “Irkçılık-Turancılık Davası” nedeniyle yargılanıp beraat eden bir edebiyatçı, bir şairdi. Ülkeyi korumada top ve tüfeğin yerini bilgi ve bilim aldı artık. Savaşlar ekonomik alanda yapılmakta. Hasım yok, rakip var yeni konseptte. Ülkemizi: Ulusal futbol takımımızı dünya üçüncüsü yapan Şenol Güneş; UEFA Kupasını ülkemize kazandıran Fatih Terim; Şiirleri elliden fazla dile çevrilen dünyanın en büyük şairi Nazım Hikmet; Nobel Edebiyat ödülü sahibi Orhan Pamuk; Yapıtları birçok dile çevrilen, hayatımızın edebiyatçısı Yaşar Kemal; Müziğin dehası, çağdaşımız Fazıl Say; adı, tanımladığı hastalığa verilen Dr. Hulusi Behçet; matematiği yaşam tarzı olarak benimseyip, matematik bilimine “Hasse-Arf Teoremi” ni kazandıran Ord. Prof. Dr. Cahit Arf; Dr. Mehmet Öz ve bilim yuvası ODTÜ; isimleriyle ve yaptıklarıyla yüceltmektedir.
Bu vatan; dili, inancı ve etnik kökeni ne olursa olsun; bu vatanda yaşayanlarındır! Rahmetli Orhan Şaik Gökyay’ın eşi Ferhunde Hanım da okulumuz öğretmenlerindendi. (İstanbul Eğitim Enstitüsü) Sınavını olduğumuz bir dersin sonuçlarının, duyuru panonsa asıldığını öğrenmiş ve üç arkadaş; merakla ve aceleyle notlarımızı görmeye gidiyorduk. “Çocuklar, selamsız, sabahsız nereye böyle?” Soran, Ferhunde Hanımdı. Durumumuzu ve heyecanımızı dilimizin döndüğü kadar anlattık. O, güler yüzlü ve anaç haliyle, “Çocuklar, sakın çevrenizden selamınızı esirgemeyin. Selam bir iletişim yöntemidir ve sevginin ön koşuludur.” dedi. Mosmor olmuştuk. Ekim ayında, izinliyken Dikili’de, dostum, güzel insan İHD eski genel başkanı Akın Birdal ile sohbet ediyorduk. “Üzülüyorum. 5-10 yıl önceki gibi değil, insanlar selam vermeyi bile unutmuşlar sanki!” diyerek dert yanıyordu. Selam, sermayeye dahi ihtiyaç duymayan, üstelik vergisi de olmayan bir iletişim yöntemi. Selam dostlar, selam Köşektaş’ımızın güzel insanları.
|
Yorumlar - Yorum Yaz
Hüseyin Seyfi
Unutulmaya yüz tutmuş konuları, berrak bir dille yazıya yansıtarak, Internet ortamında manşetleştiren öğretmen Hüseyin Seyfi'ye çok teşekkür ederiz!
kosektas.net
Islak bir mart ayında dört kızdan sonra Doyduk Teyze’nin üçüz doğurduğu seneydi. Mahallede yedi sekiz yaşlarında birkaç çocuk bebekleri merak edip, Doyduk Teyze’nin evine bebekleri görmeye gitmiştik.
Bebeklere sevgi ile bakarken dışarda şiddetli bir gürültü işittik. Ara sıra köye gelen motorlu araçların gürültüsüne koşan biz çocuklar, bebekleri beşiklerinde bırakıp dışarı fırladık. Toprak evlerin tepeleri bir anda insanlarla dolmuştu. Gökyüzünde iki uçak alçaktan uçuyor köy üzerinde sanki şov yapıyordu.
İnsanlar uçaklara el sallıyor, şapkası olan yetişkin erkekler şapkalarını ellerine almışlar uçakları selamlıyorlardı. Bir iki kişi de bayrak gösteriyordu. Uçaklar gökyüzünde üç beş kilometre kadar uzaklaşıyor, tam ayrılacaklar sanıldığı anda geri dönüyorlar alçaktan köy üzerinde uçuyorlardı. Sonunda bu kadar kalabalığın merakını ve selamlayışını kıramadı uçaklar ve arka arkaya iki kuş gibi harman yerine indiler. O zamana kadar değil uçak, doğru dürüst makinalı araç bile görememiş çocuklar ve köylüler karşıya, harman yerine hücum ettiler. Uçaktan birer pilot inerek köylüleri, köylüler de onları karşıladı.
Çok geçmeden uçakların iniş nedenleri anlaşılmıştı. Köyü Hacıbektaş sanmışlar geçerken Hacıbektaş Veli Türbesini ziyaret etmek istemişlerdi. Ebe evinin iki bayrağı sağlık ocağı, caminin minaresiz kubbesi Hacıbektaş Veli Türbesi görüntüsü vermiş pilotlar köye inmişlerdi. Taşıt olarak sadece at arabalarının kullanıldığı bir zamanda, tüm köylü ilk ve son kez köye inen tayyare görmüşlerdi.
Gerçekte bu bahçe eteğinde çiçeği olan herkese açıktır. Çiçeği bu bahçeye dikmek için; çiçeğin sağlam, sağlıklı ve kaliteli olması, çiçeğin güzel kokması gerekmektedir.
Hem bir bütün olarak hepimizin, hem de ayrı ayrı her birimizin olan bu bahçeyi çiçeklerinizden mahrum bırakmayın! kosektas.net, Köşektaş Köyü Bilgisunum Sayfası