Hastamın Öğretmeni

9- NAHİT HANIM VE DİĞER ÜNLÜLER (1)

Nahit Hanım anlatıyor: “Haşim benim en sevdiğim şairlerden biri. Onu çok severdim. Üniversiteye kayıt olmaya giderken köprüde beni gördü. Hocamla birlikte yürüyoruz. Hocam da benim paketlerimi taşıyor. ‘Vay vay’ dedi bana Haşim. Ben o zamanlar ufak tefek bir kızım. ‘Nereye?’ ‘Okula kayıt olacağım,’ dedim. ‘Yaa demek o kadar büyüdün sen,’ dedi. Hakikaten Haşim'i çok severim, çok. Hüzün verir bana.”

“Biz sınıfta iki gruba ayrılmıştık arkadaşlarla. Bir kısmımız Haşim’ci, bir kısmımız Yahya Kemal'ci. Ben Haşim grubundanım. Ama Yahya Kemal'i de takdir ederim. Süleymaniye Camisi inkâr edilmez ki; Yahya Kemal'i inkâr edelim! Değil mi?”

“Yahya Kemal Park Otel'de içki içiyor. Ama kimin yanında içiyor? Atatürk’ün! Çok naziktir Yahya Kemal. Ama bana çok kızgındır; bir şiiri yüzünden: Onun bir şiirini almışım, ben okumuşum; herkes öğrenmiş daha neşredilmeden. ‘Halil Vedat’ın karısının yaptıklarına bak!’ demiş.”

“Sonra bizi bir gün Ankara Palas'a davet etti. Yan masada da birtakım adamlar oturuyor. Yahya Kemal konuşkan, yüksek sesle konuşur. Bana, ‘Şu arkadaki bey var ya’ dedi, ‘benim bütün sevdiğim kadınları elimden aldı. Hem de nasıl aldı biliyor musun; benim yazdığım şiirlerle aldı. Şiirleri ben yazdım, o faydalandı bu şiirlerden. Ben onlara bir şiirimi dahi okuyamadım. Ben yazıyorum, kadınları o elde ediyor!’

“Ben de arkadaki beye, ‘Dönün de bir yüzünüzü göreyim," dedim. Döndü. ‘Eee siz de fena değilmişsiniz,’ dedim!”

“Cuma günleri dostlarım yıllardır benim evime gelirler. Necmettin Hoca'ya inat yapıyorum! Cuma günü yapıyorum ki kızacaksa tam kızsın diye...”

“Yıllardır bu böyle... Hâlâ kendiliğinden devam ediyor. Üstelik benim kocam içki sevmezdi. Önüne küçücük bir kadeh alır. O kadar. Hâlâ pek yalnız kalmıyorum. Benim evim hep kalabalıktır. Öyle alışmışım.”