Ziyaret Bilgileri
Aktif Ziyaretçi3
Bugün Toplam131
Toplam Ziyaret765687
Norman Rockwell

Bir spor olayı, bir tartışma, zorlu bir çalışma, bir çeşit gevezelik, Norman Rockwell'in işlemiş  olduğu, resimlerine yansıtmış olduğu kimi konular, ancak uyum yıllarında ABD'li polis memurlarının himayesinde okula giden bir kız çocuğunu konu edinen “Hepimizin Yaşadığı Sorun” adlı çalışması, belki de en dikkate değer olanı.

Üretken ve yetenekli bir illüstratör olan Norman Rockwell, 20. yüzyılın ortalarında Amerika'nın en popüler sanatçısıymış ve haftalık The Saturday Evening Post dergisi için üç yüzün üzerinde kapak resmi çizmiş. 

Tarzı abartılı bir gerçekçilik olan Rockwell’in resimleri, gerçek gibi görünen insanlar, sadece bir miktar karikatür içeriyor. Rockwell zamanla, Saturday Evening Post'un okuyucu kitlesinin ilgisini çeken hikayeler ve karakterler konusunda uzmanlaşmış: Beyaz, Orta Sınıf Amerika, Yaramaz Çocuklar, Vızıltılar ve At Kuyruklular, Yakışıklı Kocalar ve Pembe Yanaklı Eşler, Nazik ve Kibar Büyükler, Sevimli Köpekler ve daha niceleri,  kimi zaman belirli bir anın hemen öncesinde, kimi zaman da  hemen sonrasında yakalanmışlar Rockwell’in fırçasına.

Resime konu olan Ruby Bridges, 1954 yılında doğmuş; aynı yıl yüksek mahkeme, aldığı bir kararla, o yıllarda okullarda yapılan ayrımcılığın anayasaya aykırı olduğunu ilan etmiş. Ancak, Ruby Bridges anaokuluna başladığı yıllarda, birçok okul yüksek mahkemenin aldığı karara uymamış. Ruby'nin ebeveynleri, New Orleans'taki okullarda yapılan ayrımcılığa karşı çıkmışlar, fakat bunun bedelini çok ağır ödemişler: Babası işini kaybetmiş, çiftçilikle uğraşan büyükannesi ile büyükbabası topraklarından ayrılmak zorunda kalmış. 

Evli ve dört çocuk annesi olan bayan Bridges Hall, New Orleans'ta, demokratik değerleri; hoşgörüyü, saygıyı ve tüm farklılıkların uyum içinde yaşamalarını teşvik etmek amacıyla, “Ruby Bridges Vakfı”nı kurmuş. Barack Obama, okullarda ayrımcılığa karşı başlatılan mücadelenin 50. yıldönümünde, Norman Rockwell Müzesi’ni Ruby Bridges Hall ile birlikte gezmiş ve o tablonun önüne geldiklerinde: "Eğer siz olmasaydınız, ben bugün başkanlık koltuğunda oturmayabilirdim!” demiş.

Ruby'nin okula yürüyüşü, Amerika’daki iç savaşa kadar uzanan bir tarihin parçası olmuş. Abraham Lincoln'ün özgürlük bildirgesine ve ABD anayasasında köleliği kaldıran bir değişikliğin kabul edilmesine rağmen, Afrika kökenli Amerikalılar hiçbir zaman tam anlamıyla özgür olamamışlar. 1800'lerin sonlarına gelindiğinde ise, güney eyaletlerde yürürlükte olan "Jim Crow Yasaları", siyah tenlilerin kütüphaneler, okullar, toplu taşıma araçları ve yüzme havuzları gibi herkese açık sosyal tesisleri beyaz tenlilerle paylaşmalarını engellemiş..

Bilgi: Bu sütuna aktarılan bilgiler, "The Saturday Evening Post" adlı haftalık bir derginin Internet sayfasından edinilmişlerdir! 

kosektas.net, Köşektaş Köyü Bilgisunum Sayfası

Yaylacı - Zilfi ve Salih Erdem

Annesiyle babasının anlattığı aşağıdaki aşk hikayesini yazıya yansıttıktan sonra ziyaretçilerimizle paylaşan Davut Erdem'e çok teşekkür ediyor, bu tür paylaşımlarının devamını bekliyoruz.

kosektas.net

 


 

 


 

 
 Salih Erdem
 Zilfi Erdem

Köyümüz bakkallarından Salih Erdem ile eşi Zilfi Erdem. Antalya'da yaşıyorlar. Doksanına yaklaşmış olmalarına rağmen, ikisi de oldukça dinç! Vaktiyle Köşektaş'ta yaşanmış, akıllarının erebildiği tüm olayları anımsamakta ve anlatmakta hiç zorlanmıyorlar! İşte, Zilfi Erdem ile eşi Salih Erdem'in anlatmış, oğulları Davut Erdemin de kaleme almış olduğu kısa bir aşk hikayesi ile bir şiir!

Çok fakir bir ailenin çocuğu olan Yaylacı, daha çocuk yaşlarda çobanlık yapmaya başlar. On yedi, on sekiz yaşlarına geldiğinde, çobanlığı kusursuz yapabilen Yaylacı, Avanoslu bir ağadan, yanında çalışması için teklif alır. Bu teklifi kabul eden Yaylacı, Avanoslu ağaya çiftçi durur. İşe başladıktan ve aradan biraz zaman geçtikten sonra, gönlünü ağanın Zöhre adındaki kızına kaptırır. Başlangıçta bu gizli bir sırdır ve bu sırrını uzun süre kimseye söylemez. Ancak Zöhre ile aralarında başlayan aşkın zamanla büyümesi, ilk önce ağanın çevresindekiler tarafından, daha sonra da ağa tarafından duyulur. Bunun üzerine ağa, Yaylacı’nın hesabını görür ve işine son verir. İşine son verilen Yaylacı, işten kovulduğundan çok, Zöhre‘den uzaklaştırılmasına üzülür. Ancak çaresizdir ve köye döner. Döner ama, Zöhre’yi de bir türlü unutamaz, onun için şiirler yazar, türküler söyler.


Avanos dediğin küçük bir kasaba,
Gün enerken oturdular hesaba,
Sana diyom sana sevdiğim güzel,
Gavlimizi düşmanlara desene.

Hazeli de deli gönül hazeli,
Ah çektikçe gözler yaşarır,
Bir gece sinene misafir olsam,
Çağırsam da çıkar mısın dışarı.

Kuş olur da ben havada uçarım,
Pavraz vurur ben kanadımı açarım,
Hiç keder çekme sevdiğim güzel,
Takar kanadıma alır kaçarım.

Kara taştır Avanos'un ziyneti,
Düşmana uğrasın verem illeti,
Bize derler Çöloğlu'nun milleti,
Yaylanızdan geçemiyom güzel kız.



Yaylacı: İbrahim Çöl.

„Kara taştır Avanos'un ziyneti“nin anlamı: Eskiden Avanos'a giden yol üzerinde su ile çalışan sıra sıra un değirmenleri varmış. Bu değirmenlerin taşları siyah renkliymiş. Değirmenlerin çokluğu, Avanos‘un zenginliği, yani ziyneti imiş. 

 

 


Yorumlar - Yorum Yaz
Teyyareler Köye İndi


Hüseyin Seyfi

Unutulmaya yüz tutmuş konuları, berrak bir dille yazıya yansıtarak, Internet ortamında manşetleştiren öğretmen Hüseyin Seyfi'ye çok teşekkür ederiz!
kosektas.net

Köyde kiremitli derme çatma üç binadan biri okul, biri sağlık- ebe evi, buna, köylü ‘ebe damı’ diyordu. Diğer kiremitli ev ise askerlik görevini yaparken gözlerini kaybeden Omar Emmi’ye devlet tarafından yaptırılmıştı. Bunlara bir de çinko kubbeli camiyi sayarsak biraz modern görünümlü dört bina. Bu modern görünümlü dört binadan dolayı köye iki uçak indiğine tanık olmuştuk.

Islak bir mart ayında dört kızdan sonra Doyduk Teyze’nin üçüz doğurduğu seneydi. Mahallede yedi sekiz yaşlarında birkaç çocuk bebekleri merak edip, Doyduk Teyze’nin evine bebekleri görmeye gitmiştik.

Bebeklere sevgi ile bakarken dışarda şiddetli bir gürültü işittik. Ara sıra köye gelen motorlu araçların gürültüsüne koşan biz çocuklar, bebekleri beşiklerinde bırakıp dışarı fırladık. Toprak evlerin tepeleri bir anda insanlarla dolmuştu. Gökyüzünde iki uçak alçaktan uçuyor köy üzerinde sanki şov yapıyordu.

İnsanlar uçaklara el sallıyor, şapkası olan yetişkin erkekler şapkalarını ellerine almışlar uçakları selamlıyorlardı. Bir iki kişi de bayrak gösteriyordu. Uçaklar gökyüzünde üç beş kilometre kadar uzaklaşıyor, tam ayrılacaklar sanıldığı anda geri dönüyorlar alçaktan köy üzerinde uçuyorlardı. Sonunda bu kadar kalabalığın merakını ve selamlayışını kıramadı uçaklar ve arka arkaya iki kuş gibi harman yerine indiler. O zamana kadar değil uçak, doğru dürüst makinalı araç bile görememiş çocuklar ve köylüler karşıya, harman yerine hücum ettiler. Uçaktan birer pilot inerek köylüleri, köylüler de onları karşıladı.

Çok geçmeden uçakların iniş nedenleri anlaşılmıştı. Köyü Hacıbektaş sanmışlar geçerken Hacıbektaş Veli Türbesini ziyaret etmek istemişlerdi. Ebe evinin iki bayrağı sağlık ocağı, caminin minaresiz kubbesi Hacıbektaş Veli Türbesi görüntüsü vermiş pilotlar köye inmişlerdi. Taşıt olarak sadece at arabalarının kullanıldığı bir zamanda, tüm köylü ilk ve son kez köye inen tayyare görmüşlerdi.

Hüseyin Seyfi


Gerçekte bu bahçe eteğinde çiçeği olan herkese açıktır. Çiçeği bu bahçeye dikmek için; çiçeğin sağlam, sağlıklı ve kaliteli olması, çiçeğin güzel kokması gerekmektedir.

Hem bir bütün olarak hepimizin, hem de ayrı ayrı her birimizin olan bu bahçeyi çiçeklerinizden mahrum bırakmayın! kosektas.net, Köşektaş Köyü Bilgisunum Sayfası